Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty

by RL9 Sro 15 Lis 2017 - 20:57

Andrei Ursache, niemal nikomu nieznany libero drugoligowej ekipy z Rumunii, może pociągnąć za sobą na dno dziesiątki graczy, trenerów i działaczy. Wszystko przez jedną facebookową stronę.

Histora opisywana przez rumuńską Gazetę Sporturilor zaczyna się 4 stycznia tego roku. Rumuńska Arkada Galati przegrała pierwsze starcie z Vojvodiną Novi Sad w Pucharze Challenge 0:3, choć była wyraźnym faworytem rywalizacji. Dwa tygodnie później przed rewanżowym meczem supervisor z ramienia CEV poinformował przedstawicieli Arkadi, że dwóch jej graczy jest podejrzanych o próbę „ustawienia” wyniku pierwszego spotkania, ale nie podał nazwisk. Zespół Galati wygrał rewanż z Vojvodiną 3:2, ale nie awansował dalej. To, co najciekawsze, wydarzyło się dziesięć miesięcy później.

Było ich trzech

Gdyby nie informacja z FIVB, do której dotarli rumuńscy dziennikarze, prawdopodobnie nikt nie wiedziałby o całej sprawie, a tamtejsza federacja siatkarska (FRV) dalej tuszowałaby niewygodne fakty. A oto one: światowa konfederacja dzięki specjalnemu oprogramowaniu wykryła, że na portalu Betfair postawiono łącznie prawie dziesięć tysięcy euro na porażkę Arkadii w pierwszym meczu z Vojvodiną.

Mało tego, od razu wykryto, kto to zrobił: Alexandru Muscina i Alexandru Cersemba, byli gracze drużyny z Galati i ich wspólny znajomy Andrei Ursache, libero drugoligowego Piatra-Neamt. We wspomnianym spotkaniu zagrał tylko Cersemba, ale on i Muscina dobrze wiedzieli, że Arkada będzie osłabiona brakiem trenera i ważnych graczy, dlatego zasugerowali Ursache, by postawił pieniądze na Vojvodinę.

Dostaliśmy pismo od FIVB miesiąc temu pismo, że ci siatkarze zostali czasowo zawieszeni za nielegalny wpływ na wynik spotkania – poinformował prezes FRV Gheorghe Visan.

FIVB karze zawodników bawiących się w taką bukmacherkę surowo, bo pięcioletnim zakazem profesjonalnej gry i karą od 50 do 150 tysięcy euro. W praktyce oznacza to koniec sportowej kariery dla całej trójki siatkarzy. Żadnego z nich nie stać na spłacenie takiej kwoty, a mogą się od niej uwolnić tylko przez porzucenie siatkówki.

by kobra Sro 15 Lis 2017 - 21:04

A taka sobie historyja

Zjawiał się wszędzie tam, gdzie można było ustawić jakiś mecz. Człowiek duch, który wydawał półtora miliona dolarów rocznie na bilety lotnicze, szara eminencja, decydująca o tym kto pojedzie na mundial, kto zleci z ligi, kto wyleci z rozgrywek. Jego łupem padły Singapur, Malezja, Argentyna, Włochy, Zimbabwe, Nigeria, Honduras, Finlandia, Turcja, Nikaragua, Boliwia… Łącznie trzydzieści sześć krajów.

Ustawiłem w karierze tyle meczów, że powinienem być dziś multimilionerem. Ale hazardzista nigdy nie odkłada, nigdy nie oszczędza. Zawsze na pierwszym miejscu stawia grę, a jeśli właśnie się obłowił, to po prostu zagra za większą stawkę. Taka jest natura tego nałogu.

Poznajcie Wilsona Raja Perumala, malajskiego „króla stawek”.

2008 rok, Sao Paulo. Wilson zmierza na mistrzostwa świata U-20 kobiet, po drodze zatrzymując się w Brazylii. Okolica mało przyjacielska, boi się o własną skórę, zostaje więc w hotelu. Cała noc w pokoju przed telewizorem, czyli nuda? Nie. Przydarza mu się wyjątkowy wieczór, najlepsza passa w karierze.

W telewizji leci mecz Fluminense, obie drużyny grają dość otwarcie, stawia więc porządną sumę na OVER i gładziutko wygrywa. Potem obstawia kolejne spotkanie i kolejne, nie zatrzymuje się ani na chwilę.

Rano jeden z jego współpracowników otrzymuje telefon z firmy bukmacherskiej: – Co za skurwysyn właśnie ograł mnie na 2.5 miliona dolarów?

Wilson czysto nigdy nie wygrał więcej jednego dnia. Uczucie? Niczym nieskalana euforia, ekstaza.

– Każdy inny na moim miejscu wróciłby wtedy do Singapuru. Wypłacił pieniądze, zrezygnował z kombinowania, wiódł spokojne życie. Ale ja jestem hazardzistą, to mój sposób na życie. Myślałem więc tylko o tym, by stawiać dalej. Grałem Ligę Mistrzów, najlepsze ligi europejskie, na jeden zakład potrafiłem przeznaczyć 500.000 dolarów. W przeciągu tygodnia mój budżet skurczył się o półtora miliona.

Łatwo przyszło, łatwo poszło. Milionerem zostawał w życiu kilka razy: w 1996, w 1997, dwa razy w 2009 i raz w 2010. Za każdym razem wszystko przepuszczał na zakłady.

***

Każdy hazardzista ma swoją sekretną, cudowną formułę. Która może go ciągle zawodzić, a on i tak będzie jej ufał. Bo prawdziwy hazardzista nigdy się nię nie podda. Jeśli przebił już dno, to fakt ten tylko zwiększy jego determinację. Będzie gotowy zrobić wszystko byle tylko wygrać, a więc próba oszustwa jest niemal naturalną konsekwencją.

***

Pierwszy zakład? W wieku trzynastu lat z sąsiadem o finał FA Cup. Wilson typował Man Utd i miał rację, ale pieniędzy tego dnia nie zarobił. Był za mały, silniejszy nie zamierzał płacić. Kształcąca lekcja.

Na poważnie zaczął się na Jalan Besar, stadionem będącym świątynią singapurskiej piłki. Dawniej znajdowała się tam siedziba federacji, od dekad grała liga, kadra. Na trybunach mogłeś spotkać byłych piłkarzy, sędziów, działaczy. No i chińskich bukmacherów.

Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty Rv96w8

Jalan Besar dziś

Choć hazard był w Singapurze zakazany, tak chińscy bukmacherzy z Jalan Basar mieli parasol ochronny. Właściwie nie wiadomo do końca dlaczego, wiadomo natomiast, że parali się bukmacherką odkąd wszyscy pamiętają. Może dlatego nie tykała ich policja ani urzędy? Wrośli w krajobraz.

Młody Wilson zbierał od nich baty. Byli za sprytni, zbyt doświadczeni. Tak potrafili grać kursami, by robić go w konia raz po raz. Wreszcie po jednej z grubych porażek postanowił wziąć sprawy w swoje ręce i trzeba mu przyznać, miał rozmach jak na nastolatka.

Za 180 singapurskich wypożyczył jedno z miejskich boisk. Potem zaprosił 32 przyjaciół, podzielił ich na dwie drużyny, każdemu dał odpowiednie stroje, a także wypłacił po 50 dolarów na głowę.

Dał ogłoszenie w gazecie o lipnym meczu. Przedstawiał go jako finał pucharu firm, w którym to spotkały się reprezentacje dwóch sieci fast-foodowych. Chińczycy chętnie obstawiali lokalne starcia, włączyli więc mecz do swojego kalendarza gier.

Połknęli haczyk, potem poszło z górki. Czerwoni, przedstawiani jako faworyt, prowadzili po trzech kwadransach 3:0. W przerwie ludzie Wilsona jako jedyni na widowni chcieli stawiać białych, bukmacherzy chętnie się zgadzali. Licytowano ostro, pula w końcu wyniosła 15.000 singapurskich dolarów. Ogromna kasa jak na amatorski mecz.

Wynik końcowy? Oczywiście 4:3 dla białych. Wilson triumfował, odbił sobie porażki z nawiązką.

Chińczycy nie byli głupi, zorientowali się we wszystkim. „Skurwysyn ustawił mecz” mówili, ale płacili bez kręcenia nosem. W kraju najbardziej skorumpowanej ligi świata musi działać zasada „przechytrzyłeś mnie i wyłącznie moja winą jest, że dałem się tak zrobić”, inaczej to nie miałoby sensu. Poza tym Chińczycy straciliby reputację. Przegrali dużo szmalu i nagle nie chcą płacić? Nie chciano by z nimi grać.

Wilson tym meczem wszedł do branży. Zaczął ustawiać amatorskie rozgrywki, a wkrótce i ligę Singapuru. Tego wieczora jednak poszedł świętować triumf, przepuszczając całą kasę na zakłady.

***

Lizanie cipki było w Singapurze nielegalne do 2007 roku. Jeśli kobieta poszła na posterunek i powiedziała, że wylizałeś jej cipkę, zostałbyś aresztowany. Jeśli nie narzekała i było okej, mogłeś spróbować jeszcze raz, ale zawsze z tą myślą, że jeśli zrobisz to źle, może cię zgłosić. Byliśmy rozwiniętym, nowoczesnym społeczeństwem, ale niektóre z naszym praw były nieprawdopodobnie przestarzałe. Myślałem wtedy: ci wszyscy kolesie z sądu najwyższego, strzeżący powyższych zasad, mają po sześćdziesiąt lat na karku i przez całe życie nie lizali cipki. Co oni wiedzą o życiu?

***

Legendą w singapurskim półświatku był Wujo, najpotężniejszy ustawiacz początku lat 90tych. Trzymał w garści prestiżowy puchar Malaysia Cup, sam decydował kto jak daleko ma zajść, a kto ma wygrać.

Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty 35kmyyh

Wybrani przez Wuja w 1994 roku zwycięzcy Malaysia Cup

Wujo był wyznawcą starej szkoły, nigdy nikogo nie zmuszał do kantów, a i tak miał największą stajnię piłkarską. Powód był prosty: dbał o swoich. Gdy grającemu w Singapurze piłkarzowi zdarzała się kontuzja, mógł liczyć tylko na siebie, zwykle kończył karierę. No, chyba że należał do ludzi Wuja, bo ten pokrywał leczenie, a za przysługi umiał hojnie się odwdzięczyć. Takie podejście sprawiało, że uzyskiwał bezwarunkową lojalność zbudowaną na obustronnym szacunku.

Dobrym dowodem był mecz pomiędzy Singapore Lions a Johor FC, właśnie podczas Malaysia Cup. Wujo obstawił bezbramkowy remis, a tymczasem w pewnym momencie „Lwy” otrzymały karnego. Ktoś palił się do strzelania, ale jeden z ludzi Wuja zabrał piłkę, ustawił na jedenastym metrze i kopnął wysoko trybuny na oczach 60.000 ludzi.

– Ten facet miał jaja ze stali – wspominał później Wilson, wówczas widz.

***

Pierwszy raz zgarnęli Wilsona w 1994 roku. Kręcił wtędy z powodzeniem lokalną ligą, mając po swojej stronie lokalne gwiazdy, choćby bramkarza globtrottera Lutza Pfanennstiela. Najważniejszy był jednak Michal Vana.

Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty Nlc17p

Vana był Czechem, w CV miał choćby Slavię Praga i przerastał S-League o trzy klasy. Przyjechał do Singapuru tylko i wyłącznie po pieniądze, więc oferta Perumala od razu go zainteresowała. Szczególnie, że Wilson urabiał go sprytnie: najpierw obiecał płacić pieniądze za to, że Vana, ofensywny pomocnik Geylang, zmotywuje kolegów do wyższych zwycięstw. Czech nie widział w tym problemu, przecież się nie podkładają tylko mają rozstrzeliwywać przeciwników z jeszcze większym animuszem.

Vana zaangażował się do tego stopnia, że potem sam obstawiał pieniądze. Wilsonowi to pasowało, bo piłkarz, który położy na szali własną kasę, na pewno nie będzie próbował się wykręcić.

Koniec końców, gdy policja zwarła szeregi i wpadła na ich trop, Czech musiał uciekać z kraju. przewiózł go na kutrze do Indonezji, a potemVana nie popisał się inteligencją: w Kuala Lumpur złapał samolot do Sofii, który leciał z przystankiem… w Singapurze. A pamiętajmy, że Czech był gwiazdą i twarzą najlepszej drużyny w kraju, więc ryzyko rozpoznania go było duże.

Po latach w wywiadzie przyznał, że jeden ze stewardów go poznał, ale nie wszczął alarmu i tylko dzięki temu Vana wrócił do Europy.

***

1995, Perumal pierwszy raz zderza się z Europą. Próbuje podbić Premier League, zarzucając sieci na Dmitrija Charina, bramkarza Chelsea i reprezentacji Rosji. Czeka na niego po treningu, przedstawia się jako dziennikarz, ale w odpowiedniej chwili oferuje 60.000 dolarów za przegranie meczu.

– Miałem długą i owocną karierę w Chelsea – miał odpowiedzieć ze spokojem Charin – ta oferta mi nie pasuje. W USA podczas mundialu też wiele osób proponowało mi bym przegrywał mecze, ale nie chcę tego. Chcę jak najwięcej wycisnąć ze swojej kariery.

I trzeba Rosjaninowi oddać, że słowa dotrzymał. U „The Blues” spędził jeszcze cztery lata, potem zahaczył o Celtic.

***

24 lutego 1997, pierwszy międzynarodowy mecz jaki ustawił Perumal. Bośnia – Zimbabwe w Malezji, czyli szału nie ma, ale od czegoś trzeba zacząć, prawda? Poza tym hajs się zgadza.

A raczej miał się zgadzać, bo Wilson zaczął od klapy.

Gracze Zimbabwe byli wniebowzięci, gdy usłyszeli, że ktoś chce im dać 100.000 dolarów do podziału wyłącznie za to, że parę razy ich bramkarz wyjmie piłkę z siatki. Wilson 30.000 dał od razu, resztę obiecał przekazać po robocie. Perumalowi udało się zgarnąć połowę drużyny pod swoje skrzydła… ale do przerwy Afrykanie prowadzili 1:0.

Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty 33za45k

Ogarnęli się, wpuścili dwa gole, ale w drugiej połowie niewtajemniczony gość pięknym strzałem z dystansu zapewnił Zimbabwe remis. Koledzy zaprezentowali cieszynkę pod tytułem „co ty, ***, zrobiłeś?!”, a wynik się utrzymał. Perumal? Odebrał kasę od graczy i w ramach odreagowania przepuścił ją tej samej nocy w kasynie.

Turniej trwał jednak, szkoda było tracić okazję, Wilson i Zimbabwe dali sobie jeszcze jedną szansę. Problem w tym, że Chiny też nie miały zamiaru atakować. Wilson nie miał wątpliwości: o chińczykach też chodziły plotki, że siedzą głęboko w czyjejś kieszeni, a teraz wszystko okazuje się prawdą, bo wyraźnie chcą przegrać.

Gracze Zimbabwe chcieli jednak przegrać bardziej i dowieźli zwycięskie dla ich kont bankowych 1:3 w plecy. Ta delegacja położyła grunt pod wiele lat owocnej współpracy pomiędzy reprezentacjami „The Warriors” a Wilsonem. Merdeka Cup w Malezji, Intercontinental Cup w Kuala Lumpur, sparing z Tajlandią w Hanoi: wszędzie Zimbabwe, Zimbabwe, Zimbabwe. Karne, spłukane chłopaki.

***

Pewnego razu Wilson chciał obstawić wygraną Geyland nad Woodlands, ale był jeden zasadniczy problem. Problem nazywał się Ivica Raguz i był gwiazdą Woodlands, ich dziesiątką, rozgrywającym, silnikiem napędowym. Perumal do spółki z wspólnikiem wpadł wtedy na genialny w prostocie pomysł: – Jeśli połamiemy mu nogi, Woodlands nie mają szans.

Wynajęli pięciu ludzi, ale ci się wycofali, Wilson musiał sam więc zająć się czarną robotą. Śledził Raguza po treningu, ale ten jak na złość wracał do domu w towarzystwie. Perumal postanowił zaatakować tak czy siak, za broń miał kij do hokeja na trawie.

Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty 23upiys

Zbity Raguz

Nóg połamać się nie udało, ale Ivica odniósł obrażenia i z Geylang nie zagrał, a Woodlands przegrało. Sukces? Ani trochę. Wilson wdał się w szarpaninę z przyjaciółmi Raguza, został rozpoznany i trafił do paki.

Podłe? Norma w branży. Jego wspólnik kilka lat później otruje piłkarzy Cremonese lormetazepamem, przez co słaniać się będą na nogach podczas starcia z Paganese.

***

Do więzienia w Singapurze trafiał trzykrotnie: za przekręty, za napaść na policjanta i za pobicie. Singapurskie pudło zapracowało sobie na miano jednego z najgorszych na świecie: nocne wrzaski więźniów były normą, jeden z nich zmarł na oczach Wilsona, inny został uduszony. Na cały dzień w celi dostawali mały kubełek wody, który służył do wszystkiego, począwszy od picia, przez mycie a kończąc na spuszczaniu wody. O jedzeniu lepiej nie opowiadać.

Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty 35bi7lu

Dlatego w 2011 nie mógł się nadziwić fińskiej pace: – Miałem satelitę. Oglądałem ligę angielską, Champions League, filmy. Mogłem nawet oglądać pornosy! Szaleństwo. W porównaniu do Finlandii, singapurskie więzienie to średniowiecze.

***

Patrick Jay, szef Hong Kong Jockey Club, bukmachera operującego na rynku azjatyckim: – FIFA przechwala się jak wiele zarabia co cztery lata na mundialach. Wiecie jak nazywają nielegalni azjatyccy bukmacherzy dzień, w którym ich obroty przekroczyły miliard dolarów? Czwartkiem.

Po wyjściu z pudła Wilson przestał bawić się resorakami. Postanowił działać globalnie. Singapurska szkółka się skończyła.

Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty 30vdu7q

Umiejętność żonglowania paszportami, czy też raczej: narodowościami, to podstawa

***

Tako rzecze Wilson: aby przegrać mecz, potrzebujesz przede wszystkim środkowych obrońców. Wielu myśli, że kluczem jest bramkarz, ale on może nie mieć okazji by cokolwiek wpuścić. Może tak się zdarzyć, że nawet jeśli coś poleci w jego stronę, to będzie na tyle niegroźne, że puszczenie owego szczura wywołałoby za wielki smród.

Środkowy obrońca ma łatwiej. Wystarczy, że upozoruje chwilę zawahania, wykona ruch ciała w złą stronę, a już napastnik znajdzie się w doskonałej sytuacji. Perumal niektórym defensorom służył też pomocą jeśli chodzi o wiarygodne prokurowanie jedenastek, czyli tak zwanych „goli biznesowych”.

***

Unikał Europy, bo panowała tu zbyt wielka konkurencja. Mistrzami w swoim fachu byli bracia Ante i Milan Sapina, Niemcy chorwackiego pochodzenia, którzy wciągali ludzi ze środowiska w nałóg. W ich Cafe King piłkarze czy też sędziowie mogli dyskretnie obstawiać mecze. To w tej niepozornej knajpie Robert Hoyzer dorobił się milionowego długu.

Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty 345en14

Bracia Sapina

Gdy wisisz komuś milion euro, twoja pozycja negocjacyjna najlepsza nie jest. Gdy bracia żądali ustawienia meczu, oponować specjalnie nie mógł.

Dzięki temu systemowi Ante i Milan byli bardzo potężni, silniejsi od Wilsona. Gdy on latał po świecie, oni wpływali na mecze Ligi Mistrzów czy też silnych lig europejskich, wliczając w to Bundesligę.

Inny kolega po fachu, Grek o imieniu Kosta, nie bawił się w rozmawianie z płotkami, od razu uderzał do szefów klubowych. W Bułgarii udało mu się powtórzyć szwajcarski schemat FC Chiasso, czyli przejąć pełną kontrolę nad klubem. Potrzebujący pieniędzy po wyjściu z paki Kosta był pijawą, która na spadku swojej ekipy z ligi odkuła się finansowo.

Wilson wolał paktować z piłkarzami, trenerami, sędziami. Specjalizował się w pojedynkach międzypaństwowych, udawało mu się zaistnieć choćby na imprezach takich jak Gold Cup czy Puchar Narodów Afryki. Tutaj składał oferty drużynom, który już odpadły z turnieju, ale miały do rozegrania jeszcze jeden mecz. Na PNA w 2008 ten schemat wykorzystał z Beninem, dwa lata później z Malawi i Mozambikiem. W Pucharze Concacaf jego łupem padły Nikaragua i Grenada. Ci gracze nie mieli już nic do zyskania, a podkładając się odpowiednim stosunkiem bramek (bądź w odpowiednich minutach) mogli przynajmniej zarobić.

***

W szczytowym okresie, gdy już sam był sobie szefem, wydawał 1.5 miliona dolarów rocznie na bilety lotnicze – swoje i podwładnych. Założył fasadową firmę Football4U i przedstawiał się a to jako organizator sparingów (nie kłamiąc, tylko przemilczając fakt, że ustawionych), a to jako agent piłkarski, co ułatwiało dotarcie do zawodników. – 2009 był najlepszym rokiem, kasa płynęła ze wszystkich stron. Ustawiałem czasem po cztery mecze na dzień.

Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty O22qr

Dowód w sprawie przeciwko Perumalowi. Do tych meczów jego firma chciała wyznaczyć sędziów

Koszt organizacji sparingu to około 200 tysięcy dolarów, analizując najczęściej wykorzystywany przez Perumala szablon, czyli przywóz afrykańskiej drużyny ma meczyk do Azji. Najlepiej żeby było to starcie poza terminem FIFA, bo na nie centrala nie wysyła swojego komisarza.

Zysk? Na czysto drugie tyle, ile wkładał. Zyski mógł jeszcze zwiększyć dzięki specjalnym domom bukmacherskim, które posiadały tysiące „mrówek” na zlecenie. Omijali w ten sposób ograniczenia kont, a ruch wokół meczu rozkładał się i wyglądał bardziej naturalnie. Była to usługa tylko dla sprawdzonych ludzi z branży, Perumal się łapał.

***

Olimpiada 2008. Wilson i jego przyjaciele są zafascynowani nowymi opcjami jakie dają internetowi bukmacherzy. Można obstawić nawet to, kto zacznie mecz! To ci dopiero okazja.

Mieli kontakty w nigeryjskiej drużynie, która doszła aż do finału. Dali Nigeryjczykom 20.000 dolarów, by ci w decydującym starciu z Argentyną rozpoczęli grę. Perumal miał 50% szans, że w wyniku losowania to Nigeria będzie wybierać „połówkę albo piłkę”, ale na zły scenariusz też miał plan.

– Powiedzcie Argentyńczykom, że chcecie zaczynać. Wmówcie im, że to dla Afrykanów dobry omen albo coś w tym stylu. Nie powinni robić problemu.

Podczas finału Wilson i spółka największe napięcie przeżywają przed pierwszym gwizdkiem. Losowanie wygrała Argentyna, ale Juan Roman Riquelme oddał piłkę Nigerii. Syndykat miał zgarnąć dzięki temu na czysto pięciocyfrową sumę.

***

Muszę podziękować firmom bukmacherskim za ich ciężką pracę i profesjonalizm. Umożliwiły mi na zyskowne ustawianie meczów wszędzie, od Azerbejdżanu do Jemenu, a także, na szczęście, w Syrian Premier League. Ja i mój współpracownik, Samir, planowaliśmy detale konkretnych meczów każdej kolejki. Wszystko chodziło jak w zegarku, jeden, drugi, trzeci mecz. W Singapurze zyskałem przydomek „Król Syrii”, do tego stopnia miałem tę ligę w kieszeni. Zarabiałem dzięki niej od stu do dwustu tysięcy dolarów na tydzień.

***

Ostatnia kolejka eliminacji MŚ, Honduras musi wygrać z Salwadorem by pojechać na mundial. Wpadka oznacza kłopotliwe baraże, na błąd czeka Kostaryka.

Perumal dociera jednak do graczy Salwadoru przez kontakt zdobyty podczas Gold Cup, a potem jest uczciwie: Salwador obiecał 0:2, więc było 0:2.

Dużo większe wyzwanie czekało go w przypadku Nigerii. Przed ostatnią kolejką sytuacja „Superorłów” wyglądała katastrofalnie. Musieli wygrać w Kenii i liczyć, że grająca o wszystko Tunezja pogubi na ostatniej prostej punkty z grającym o pietruszkę Mozambikiem.

Perumal załatwił po swojemu mecz w Kenii, gdzie miał po swojej stronie sędziego i kilku piłkarzy, a co wystarczyło na 3:2. Nad meczem w Maputo nie miał jednak żadnej kontroli, ale porządnie zmotywował gospodarzy, oferując im sponsoring w postaci stu tysięcy dolarów. Mozambik miał o co grać i nie dał się Tunezji.

W zamian za awans Perumal zażądał praw do organizacji sparingów przygotowujących Nigerię do mundialu. To były bardzo wartościowe z jego punktu widzenia mecze, rozgrywane w okresie pozaligowym, posiadające solidną rangę mimo towarzyskiego statusu, a więc można było zarobić na nich krocie.

W Azji wielu bukmacherów oferuje i obstawianie trzeciej ligi hinduskiej, które ustawić łatwo, ale na które postawienie milionów to samobójstwo. W dużym meczu łatwiej ukryć finansowy wałek.

Ostatni mecz przed turniejem Nigeryjczycy grali z Koreą Północną, a sędziował jego ulubieniec, prawdziwa gwiazda wśród drukarzy, Ibrahim Chaibou.

***

Według zeznań Wilsona, żaden piłkarz nie ustawi meczu MŚ. To święte miejsce. Nie jest tak, że na mundial trafiają tylko ci, którzy zarabiają dość by pogardzić pieniędzmi Perumala. Ale nawet ci z najgorszych drużyn, nawet tacy, którzy w ostatniej kolejce grają o pietruchę, finałów nie położą. Choćby nie wiem jak któryś piłkarz kochał pieniądze, gdy wyjdzie na boisko podczas mistrzostw świata, nie będzie myślał o niczym innym niż o piłce.

Podczas turnieju w RPA Perumal ustanowił swój prywatny rekord i postawił milion dolarów na nieustawiony mecz. Liczył, że Hiszpania ogra Honduras minimum trzema bramkami. David Villa szybko zrobił dwa gole, ale potem spartaczył karnego i doskonałą okazję w końcówce. Kasę Wilsona przejął kto inny.

– Nigdy nie obwiniasz siebie za porażkę, zawsze w pierwszej kolejności winisz piłkarzy. Pamiętam, byłem wtedy wściekły, myślałem: Villa, skurwysynie, jak mogłeś nie trafić tej jedenastki.

I tak jednak trzy razy więcej zdarzyło mu się przepuścić jednej nocy w Amsterdamie. Passa odwrotna od tej, która trafiła mu się w hotelu w Sao Paulo.

***

Straciłem umiejętność oglądania piłki dla przyjemności. Kiedyś kobiety pytały mnie: Wilson, jak możesz skupiać przez dziewięćdziesiąt minut uwagę na czymś tak nieciekawym? Myślałem, że są ignorantkami i nie doceniają sztuki futbolu. Teraz jednak myślę, że miały rację. To tylko dwudziestudwóch idiotów biegających za piłką przez półtorej godziny.

Ale wszystko zmienia się, gdy postawię na mecz jakieś pieniądze. Wtedy przyklejam się do ekranu, żyję każdą akcją. Gdy „moi” partaczą, wyzywam ich matki, ojców, ciągle wynajdując na to nowe sposoby.

***

Luty 2011. Wilson otrzymuje telefon od wspólnika, który chce przekazać mu udziały w ustawionych meczach… Serie A. Perumal jest pod wrażeniem, to wysoka półka. Padają konkretne wyniki: Napoli – Sampdoria 4:0, Brescia – Bari 2:0.

– Nawet nie muszę płacić kosztów ustawiania – chwali się wspólnik – nie muszę płacić piłkarzom, sędziom, nikomu. Oni sami do mnie przyszli i poprosili, żebym postawił za nich pieniądze, łącznie 600.000 dolarów. Robota pośrednika kosztować mnie będzie trzy minuty.

Tak jest, niektórzy piłkarze sami się zgłaszali. Bardzo chętny do współpracy był też Willis Ochieng z fińskiego IFK Marienhamm. Klub nie chciał przedłużyć z nim kontraktu, a zostały trzy mecze do końca ligi. Zrobił perfekcyjną robotę: – Willis to zawodnik, o którym marzy każdy ustawiacz, pewny i zaangażowany. Całą robotę wykonał sam, zniszczył oba mecze, kaput! Kiedy miałem takiego piłkarza, stawiałem na niego wszystkie pieniądze.

***

Nigdzie Perumala tak nie lubili jak w Bahrajnie. Organizował tamtejszej federacji sparing za sparingiem, firma Football4U była witana z fanfarami. Dzięki niej Bahrajn nie płacił ani grosza, a jeszcze tak się szczęśliwie składało, że zawsze z przywiezionymi przez Perumala drużynami przegrywał.

Sielanka skończyła się siódmego września 2007, gdy Bahrajn zagrał z reprezentacją Togo, choć ta właśnie była w Botswanie.

Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty 2e2gweg

Fałszywa jedenastka Togo

Nawet Perumal nie wiedział, że tak źle się sprawy mają. Chociaż raz ten, który kołował wszystkich, sam dał się wykołować. Połapał się na krótko przed pierwszym gwizdkiem i wszyscy, piłkarze z Afryki oraz kupiony sędzia, mieli pilnować jak najniższego wyniku. Tak nakazał chcąc ratować sytuację.

Udało się, mecz zakończył się rezultatem 0:3, a Wilson stawiał na UNDER 3.5. Dwudziestu widzów rozeszło się do domów, meczu nikt nie transmitował, sprawia miała umrzeć śmiercią naturalną, a Singapurczyk zgarnął taką kwotę, jaką zamierzał.

Ale dziennikarze z Togo zaczęli zadawać pytania. Może taki szwindel przeszedłby w latach 60tych, 70tych, ale nie w epoce internetu. Perumal stracił intratny przyczółek, a także zrobiło się o nim głośno. Tymczasem gdzie jak gdzie, ale w tej branży własne nazwisko na nagłówkach jest ostatnim co może pomóc w sukcesie.

***

Luty 2011, dobrze znana również Polakom turecka Antalya. Syndykat postanowił zorganizować najbardziej kukułkowy turniej w historii. Brały w nim udział Estonia, Bułgaria, Boliwia i Łotwa. Dwa mecze tego samego dnia, godzinę po zakończeniu pierwszego wychodzili na murawę następni. Puste stadiony, zero transmisji, zainteresowanie obstawiających? Waskakująco wysokie, wynoszące aż 7 milionów euro obrotu.

A potem siedem goli, wszystkie z karnych. Cyrk, po piłkarzach powinien wyjść treser słoni.

Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty 29yph8x

– Boliwia – Łotwa, Estonia – Bułgaria, a wszystko gdzieś w Turcji. Co to *** za mecze? Wiedziałem przecież, że Boliwia ma problemy ze sfinansowaniem podróży po Ameryce Południowej, więc wyprawa na nic nie znaczący sparing do Europy kompletnie nie trzymała się kupy. Było jasne, że ktoś ją tu przywiózł i to nie na wycieczkę.

Za sprawą stał jego były wspólnik, późniejszy wróg. Turnieik zakończył karierę sędziów, a dochodzenie w jego sprawie prowadziła FIFA.

***

Druga największa wtopa po oszustach z Togo miała miejsce 17 grudnia 2010, podczas meczu młodzieżówek Argentyny i Boliwii. Kosta w Europie zaczął włamywać się kupionym sędziom na częstotliwość słuchawek, bo nie zawadzi w razie czego móc zamienić z arbitrem parę zdań w trakcie spotkania. Ekipa Wilsona postanowiła tę metodę przetestować w Ameryce Południowej.

Niestety dla ustawiaczy, przyniosło to opłakane skutki. Ten sam wspólnik, który zorganizował kukułkowy turniej w Antalayi, tym razem uparł się na 0:1, ale z golem w doliczonym czasie gry. Argentyna tymczasem strzeliła absolutnie prawidłową bramkę w drugiej połowie, nic się nie dało zrobić, nie było kontaktu by gwizdnąć choćby najbardziej dyskusyjny faul, a między bramkarzem a strzelającym stało dwóch obrońców, nie ma więc mowy o spalonym.

Ale współpracownik Wilsona wydarł się po golu do krótkofalówki „nie ma bramki!” i arbiter pokazał ofsajd. Pretensjom nie było końca, smród jak cholera. A nabrał niesłychanej intensywności, gdy Węgier Kolo Lengyel gwizdnął karnego z dupy w 13 (!) minucie doliczonego czasu gry.

Sędziego musiała eskortować policja, o meczu zrobiło się głośno. W telewizji powtarzano na okrągło zajawki z meczu. Ameryka Południowa, do tej pory przekonana o czystości ich rodzimego futbolu, obudziła się i zaczęła polowanie.

Według Perumala jego wspólnik zachował się jak idiota. Mecz leciał na żywo w telewizji, na trybunach był prezes argentyńskiej federacji. Trzeba było pogodzić się z porażką i tyle. A tymczasem przez niewiele warte finansowo spotkanie utrudniono biznes na całym kontynencie.

Nieważne ile czasu włożysz pracy w ustawkę, czasem przegrasz. To wliczone w ryzyko. Pamiętam mecz Singapur – Tajlandia, który ustawiłem pod gości. Sędzia gwizdnął jednego karnego, potem drugiego, ale strzelec nie trafił ani razu. Nie miałem pretensji do arbitra, powiedziałem mu potem: dałbyś mu pięć karnych, żadnego by nie strzelił.

***

Kto by przypuszczał, że jego kariera skończy się w ojczyźnie Świętego Mikołaja?

Fiński drugoligowiec, RoPs Rovaniemi, zatrudniał ośmiu graczy z Zambi.? Dla Perumala to brzmiało jak doskonała okazja do kręcenia lodów. Afrykanie najczęściej byli chętnie do współpracy, a tutaj wszyscy pochodzili z jednego kraju, dzięki czemu łatwiej w razie czego byłoby się dogadać. Czemu ich tam aż tyle? Legendą RoPs jest Zeddy, zambijski napastnik, który założył w rodzimym kraju akademię piłkarską i regularnie podsyła jej najlepszych adeptów do Laponii.

Piłkarze zarabiali tam tysiąc euro na miesiąc, Perumal zaoferował 10.000 za mecz. Zgodzili się, ale słabo się to kręciło: nawalali bardzo często. Zmienił więc taktykę, postanowił kupić klub, tak jak kiedyś jego kumpel kupił FC Chiasso w Szwajcarii.

Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty 2v926w9

Zambijczycy z Laponii

Zaproponował Tampere 1.5 miliona euro inwestycji. Ci desperacko chcieli kasy, więc zaczęli romans. Warunek Wilsona? Finowie mają przyjąć piłkarzy, których sprowadzi dobrodziej z Singapuru.

Problemy zaczęły się szybko, bo Tampere nie chciało dać się złamać. Owszem, graczy testowali, ale ostatecznie o tym kto grał i kto dostawał kontrakt decydował trener, prezes, a nie syndykat. Wspólnicy niecierpliwili się, nie pasowała im ta sytuacja, a tymczasem szefostwo Tampere wyczuło prawdziwe intencje Perumala i zaczęło rakiem wycofywać się ze współpracy.

Wilson tracił kasę na zawodzących Zambijczykach, stracił też pieniądze włożone w Tampere. Gdy wydawało się, że fiński epizod gorzej się nie może potoczyć, zabrano mu też wolność.

Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty A45tw4

Sam nie wierzy w pecha czy też nagłą skuteczność policji. Obwinia byłych wspólników, konkurentów, którzy chcieli go wygryźć z interesu. Cóż, jakby na to nie patrzeć, udało im się. Perumal nie ma już szans na powrót do branży.

***

Wilson w więzieniu oglądał ostatni mecz swojej sędziowskiej gwiazdy, Ibrahima Chaibou. Jego ulubieniec zszedł ze sceny z właściwym sobie przytupem, dyktując dwa karne w meczu Nigeria – Argentyna (4:1), z czego jeden w ósmej minucie doliczonego czasu gry.

Ibrahim, człowiek, który sędziował przebierańcom z Togo, który przyłożył rękę do wielu kantów Perumala, skończył karierę nie wskutek skandali, a wieku. Miał 45 lat, czyli dobił do ustalonej przez górę granicy. Arbitrem z licencją FIFA był od 1996 roku.

Ile zarobił? Jego singapurski pracodawca przypuszcza, że około pół miliona dolarów.

-Słyszałem, że ma cztery żony i trzy domy. Niger to jeden z najbiedniejszych krajów świata, nawet jeśli szastałby kasą, to jego miesięczne wydatki zamknęłyby się w 200 dolarach. Te pół miliona wystarczy jeszcze jego wnukom.

***

W ostatnich miesiącach Perumal przeszedł na jasną stronę mocy. Wyjścia specjalnie nie ma: w półświatku jest spalony. Ustawiacze muszą być ludźmi cienia, a Wilsona w świecie piłki kojarzy teraz każdy.

Jego aktualna postawa kunktatorstwo, ale bezsprzecznie świat piłki może wykorzystać jego wiedzę. Tak, to patologiczny hazardzista. Tak, facet, który bez skrupułów próbował komuś połamać nogi, byleby tylko osiągnąć pożądany wynik. Ale gdy on mówi, że FIFA nie robi dość by przeciwdziałać ustawianiom meczów, trzeba w to wierzyć. Gdy rzuca pomysły mogące ograniczyć proceder, należy wytężać słuch. Kto lepiej się zna temat? Na takiej samej zasadzie Kevin Mitnick, dawniej król hakerów, został później specjalistą od zabezpieczeń komputerowych.

Afery korupcyjne, hazardowe i inne przekręty 2rxikbc

Wywiad w CNN

Co proponuje więc były szef syndykatu cyckającego bukmacherów na lewo i prawo? Przekonuje, że powinni oni ograniczyć ofertę wyłącznie do najlepszych lig. Czyli, w luźnym tłumaczeniu, opowiada się za rozwiązaniem nierealnym. I naiwnym, biorąc pod uwagę, że sam doskonale wiedział jak bracia z Berlina kręcili Bundesligą.

Ale naiwność jest ostatnim, o co posądziłbym Wilsona Raja Perumala, „Kelonga Kinga”, czyli na pół z angielskiego a na pół z malajskiego: króla stawki. Prawdopodobnie to było najlepsze i najwygodniejsze, co mógł w tamtej sytuacji powiedzieć.

***

Weź na przykład Tigera Woodsa. Facet miał wszystko. Szczęśliwą rodzinę i wszystkie pieniądze świata. Ale i tak spędzał noce w kasynie przy stole do blackjacka. U mężczyzny zdrowy rozsądek nie ma szans wygrać z libido. A zakłady to zastrzyk adrenaliny dostępny na wyciągnięcie ręki.

by piwek Wto 20 Mar 2018 - 19:09

Ale na wklejałeś
Ja krótko na ostatnich IO w jednym z meczów badmintona była taka sytuacja zabawna, że obie zawodniczki nie chciały wygrać żeby nie trafić na jakąś tam babkę, co chwile pudłowały i trafiały w siatkę przy serwie - wyglądało to przekomicznie
Są dwa wyjścia albo każda z nich postawiła na swoją porażkę albo faktycznie kalkulowały i stwierdziły, że jak trafią na jakąś rozstawioną to nie mają szanse
Z tego co pamiętam to i tak obie miały zapewniony awans do kolejnej rundy

by MichW Sro 21 Mar 2018 - 1:05

Typowe kalkulowanie. Kiedyś było głośne spotkanie w futbolu w którym obie drużyny strzelały sobie samobóje bo jednej drużynie opłacało się przegrać po dogrywce jednym golem, a druga chciała przegrać dwoma golami.

by messi Sro 21 Mar 2018 - 23:35

@MichW przestań nabijać posty tylko dla statystyk
Po raz kolejny piszesz jakieś wyssane z palca informacje aby tylko napisać.
Jak mogło się komuś opłacać przegrać konkretną liczbą goli po dogrywce?
Skoro była dogrywka to oznaczało, że wygrany przechodzi dalej a przegrany odpada.
Masakra Evil or Very Mad

by MichW Sro 21 Mar 2018 - 23:48

Dziękuję za hejty i proszę o więcej Very Happy

Panie @messi na prawdę masz taką znikomą wiedzę na temat piłki nożnej? Fakt, nie pamiętam już nazwy tego meczu, ale przypomnę tobie inny (który pokazuje absurdy wielu systemów grupowych). Oczywiście autor tego filmu też mówi bzdury i tylko nabija posty dla like jak ja także bez spiny Wink

Aha no i nie będę dalej odpowiadał i na twoje zaczepki bo od tego jest administracja, ale widzę że twoja mała duszyczka ma jakiś wewnętrzny ból o to że ktoś lubi się udzielać Smile

by messi Czw 22 Mar 2018 - 0:04

I co z tego wynika
W takim razie Twoja wiedza jest znikoma
A co by się wydarzyło przy utracie dwóch bramek?
Panie mądraliński jak ty zwracasz komuś uwagę to jest ok jak ktoś tobie to zasłaniasz się administracją.
Bardzo dobrze, że ktoś się udziela. Tylku tu też nie widzisz różnicy między udzielaniem się a na siłę pisaniem postów dla wymiany ich na kasę.
Jaką wartość mają twoje posty w porównaniu do np. @Valencia czy @Bestia ?

by Zecetwedawx Wto 11 Wrz 2018 - 14:35

Ja nie mam za bardzo wiedzy i doświadczenia w tym temacie. Dlatego też ciężko będzie mi pomóc...

by ATR Sro 12 Wrz 2018 - 19:28

Jest udowodnione że gracze tenisowi poniżej 100 miejsca ( nie mówiąc już o tych w kolejnych setkach rankingu) nie są w stanie zarabiać na grze (biorąc pod uwagę koszty typu - zakwaterowanie, przeloty, trener, odnowa itp.) więc muszą co nieco zarobić w nieco inny sposób....Tak jak kilka lat temu Janowicz mówił że mimo że wygrał turniej w Palermo tak naprawdę na nim stracił finansowo.

by MichW Sro 12 Wrz 2018 - 21:18

Pewnie dlatego jest przyzwolenie na ustawki w tenisie. Przecież wszyscy wiedzą co się dzieje na challengerach ale nikt z tym nic nie robi. Przykład Janowicza pokazał że trzeba bardzo dużo zasuwać szczególnie w męskim tenisie żeby się przebić i utrzymać na wysokim poziomie. Janowicz odpuścił po sukcesie i drogo za to zapłacił.

by ATR Sob 13 Paź 2018 - 0:05

Według francuskiego dziennika "L'Equipe", niedawny mecz PSG z Crveną Zvezda mógł zostać ustawiony.
Jeden z dyrektorów serbskiego zespołu, miał postawić około pięciu milionów euro na porażkę swojego zespołu różnicą pięciu bramek
"Władze UEFA jeszcze przed rozpoczęciem meczu posiadały informacje o tym, że wysoko postawiony działacz Crvenej Zvezdy Belgrad, razem ze wspólnikami, przygotowywał się do obstawienia około pięciu milionów euro na porażkę swojej drużyny różnicą pięciu bramek."

by Barti80 Sob 13 Paź 2018 - 0:18

Właśnie mnie uprzedziłeś z dodaniem tej informacji na forum Smile

Jestem ciekawy co z tego wyjdzie... jeżeli tak na prawdę było to mam nadzieję, że osoba, która się na tym wzbogaciła pójdzie pierdzieć, a nie wszystko zostanie zamiecione pod dywan za "drobną" opłatą.

by MichW Sob 13 Paź 2018 - 1:31

Jestem tego samego zdania. Nie ma w futbolu miejsca dla takich krętaczy.

Ja za to słyszałem że w lidze belgijskiej wpływowi ludzie ustawiali mecze i ostatnio zaczęło się właśnie dochodzenie w tej sprawie. Co ciekawe w aferę mają być zamieszane najpopularniejsze kluby z Anderlechtem na czele.

by ATR Sob 13 Paź 2018 - 11:25

Bo ustawiane jest wszystko i we wszystkim. Przeciętny człowiek pomyśli że jeśli już to gdzieś tam w klasie B ktoś za skrzynkę wódki ustawi ale na najwyższym poziomie z pewnością jest czysto. Jest właśnie odwrotnie - na najwyższym szczeblu są najwyższe limity a co za tym idzie największe pieniądze:)

by Barti80 Sob 13 Paź 2018 - 12:20

No dokładnie @ATR ma rację, wszystko jest ustawiane i będzie i to jest z jednej strony smutne, np to, że niema VAR w lidze Mistrzów, też jest dla mnie podejrzane i jestem ciekaw czy nikt nie miesza tam przypadkiem...